خیلی ناراحتم . جمله ای که تازگی زیاد با خودم تکرار میکنم . من خودم تشخصیم اینکه افسردگی شدید دارم .استرس خیلی زیاد . اغلب زیاد بغض میکنم . زور میزنم گریه نکنم . خودتحقیری و خودمقایسه گری شدید دارم . بیش اندیشی زیاد . یک انسان شکست خورده ؟ شکست نخوردم از چی شکست خوردم ؟ یک انسان بیخود و بیهوده در جهان . اونم نه هرجایی ؛ تو ایران ! بعد دکتره چهارتا قرص زپرتی به من داده اصلا اثر ندارن . مردک برگشته میگه فوق لیسانس داری چرا نرفتی خارج . اخه یه دکتر باید به مریض که بعد از فکر زیاد تصمیم گرفته بره دکتر ، اینو باید بگه ؟ یابو . خیلی خسته ام اغلب . حتی وقتی صب بیدار میشم خسته ام .
فک کنم در حالت افسردگی بعد از اتمام سریال قرار دارم .
حوصله درس خوندن ندارم . مدتهاس گرامر جدید نخوندم . هفته ای 10 تا کلمه حفظ میکنم درطول هفته مرور میکنم . ولی بازم وقتی مجله رو باز میکنم یه مطلب بخونم حداقل نصف مطلب رو نمی فهمم . و بازم کلمه جدید تلنبار میشه روهم . حس که نه مطمئنم بعد از کرونا کندذهن شدم . من حفطیات خوبی داشتم . از طرفی وقتی یه داستانی رو میخوندم یا یه سریال می دیدم مدتها تو ذهم می موند داستانش . الان دوماه پیش کتاب مثلا 💟 معرفی کتاب جود گمنام 💟 رو خوندم ، الان یادم نی قضیه چی بود . اینکه بشینم گرامرهایی که قبلا خوندم رو مرور کنم برام مث عذابه. خجالت اوره . برای اینکه دوباره شروع به درس خوندن کنم باید اول قبلیارو مرور کنم یه سری گرامرا نکات ریزی داره که یادم رفتن .
از طرفی میگم حالا قرار نی فردا برم کره که !بخونم که چی شه ؟! بعد میگم نه بذا بیشتر یاد بگیرم . باحاله .
یه سری دوست ، نویسنده؛ تو ویرگول بودن که دوس داشتم مطالبشون رو بخونم . ویرگول حروم زاده اکانتمو بسته و بازم نکرده هنوز .منم نمیخام دوباره بسازم . هی وسوسه میشم به خاطر اونا برم باز ولی میگم خب ادرس وبلاگ من اونجا هست دیگه اونا چرا نمیان فلان . من خیلی GIVE TAKEام . اخریا تو تلگرام بهش یه نامه ی بلند بالا پر فش نوشتم . راستش حوصله مطالب سیاسی هم ندارم برا همین خیلی وقته نرفتم سایت اقای دست انداز . چندتا وبلاگ اتفاقی پیدا کردم که جالب بود نوشته هاشون و تمپلتای خوشگلی داشتن . ولی خب درکل ادمی نیستم که هی برم وبلاگ بخونم . از بیکاری و بی حوصلگی رفتم . قدیما خییلی قدیما همش وبلاگ میخوندم بعد کلا یه فولدر درست کرده بودم همه ی وبلاگارو بوکمارک کرده بودم . میرفتم مرتب میخوندمشون . اکثرا هم به زندگی های خوبی که داشتن غبطه میخوردم . کلا حس غبطه رو اغلب اوقات دارم .
خیلی ادم بیخودیم و از زندگی خسته شدم . ولی عه نگا 4 تا سریال کره ای هست که ندیدم . برم اونارو ببینم بیام تعریف کنم . زندگیم ؟! هدف و خوشحالیم همینه فقط .
یه چیز خییلی ناراحت کننده تر میدونین چیه ؟ خیلی خجالت میکشم بگمش . آی اِم 💚معرفی اوپا 아이엠 💚 یهو از چشمم افتاد . خودش نه ها . هنوزم برام جذابه 🙄😁 ولی خدایی اهنگاش خیلی بیخودن . چندین بار گوش دادم البوم جدیدشو و واقعا هیچ حسی نمیگیرم ازشون . یهو از چشمم افتاد . گفتم اخه این چه کس شریه که میخونی مرد ... پوف . خیلی ناراحت کننده س . ولی خب چه میشه کرد . 😭🤦♀️💜
دلم برای بقیه اعضا ی مونستا اکس 💚اوپاهای مونستااکس💚 تنگ شده . اهنگای گروهیشون هم اغلب معنی و مفهوم خاصی ندارن . راستش زیاد دنبال معنی اهنگاشون نیستم و نبودم . ریتمیک بودنشو دوس دارم . ولی ویکس 🧡 معرفی N VIXX اِن ویکس 🧡 واقعا یه چیز دیگه بودن . اتفاقا داشتم چندساعت پیش نگاه میکردم به اهنگ آمنسیا ویکس amnesia vixx ، بعد یهو یادم افتاد که عه این البوم اخرین البوم ویکس از کمپانی جلی فیشه . بعدا معلوم نی دیگه کی کامبک بدن . هیوک هم که رفت سربازی . فک کنم یه فن میتینگ هم دارن . منتها نمی فهمم مگه از جلی نرفتن چه فن میتینگی ؟ !
خیلی دوس دارم اِن N بیاد اهنگ آمنسیا رو بخونه .
اولین عشق ها هیچ وقت فراموش و از چشم نمی افتن . ویکس هم همینطوره برام . متلاشی شدن ولی بازم دوس دارمشون .اهنگاشون هیچ وقت برام تکراری نمیشن . اهنگای مونستااِکس هم مدام گوش میدم ولی راستش از لحاظ موسیقی یایی و کانسپت به اندازه ویکس برام نیستن . ولی از لحاظ فردی و گروه و صمیمیت که بینشون هست مونستااِکس رو بیشتر دوس دارم .
تازگی از اینکه گروه BAP هم کنار هم جمع میشن و عکس میذارن و اینا رو دوس دارم . ته هیون هم اخیرا به کمپانی که جون آپ بود پیوسته . و فن میتینگ میخاد بذاره . خیلی براش خوشالم . یه مدت حالش خوب نبود ، معلومه افسردگی داشت . نمیدونم چرا اینطوریم ولی از اینکه می بینم مثلا یه گروهی 6 تا بودن و به دلایلی حالا 6تا میشه 5 تا ؛یهو ناراحت و دل چرکین میشم . از طرفی دیدن اینکه این تعداد پسر باهم صمیمی هستن و رابطه خوبی دارن برام لذت بخشه . راستش تو ویکس هیچوقت این مورد رو حس نکردم . لئو خودش با زبون خودش بارها گفته که 4سال از زمانیکه باهم کار میکردن میگذشت و هنوزم با اعضا رسمی حرف میزده . راستش غیر از اِن که به شدت مهربون و بامحبت و فداکاره هیچ کدوم این حسو بهم نمیدادن . حتی لئو که دوسش دارم . اوایل به شدت یخ بود لئو . یه کیوتی هایی داشت ولی خیلی نچسب بود . بعد از سربازی واقعا فوق العاده تغییر کرده ش . چجوری اینجوری شد ؟! راستش بعد از قضیه هونگبین به اینور واقعا ازشون ناامید شدم . گرچه هونگبین بعدشم و همچنان هم به فعالیت های هنریش برنگشته . نشسته داره بازی میکنه لایو . 😶 حیف اون قیافه ی خوشتیپش . داره هدرش میده .
داستان اینکه چطور به ویکس علاقمند شدم و چطور باهمشون ارتباط برقرار کردم و به عنوان یه گروه دوسشون داشته شدم واقعا پیچیده س . از یه لحاظ دوس دارم ولی از یه لحاظ دوس ندارم . و راوی ... شعرها کانسپت ها همش کار راوی بود . یه هنرمند به تمام معنا . اهنگ راک استارش یه اعجوبه ی خالصه . ولی متاسفانه دیگه حتی اسمی هم تو ویکس نیست . ویکس الان متشکل از اِن ، لئو ، کن و هیوکه . تو کنسرت اخیر ویکس که باز هم اِن به خاطر کارهای بازیگریش نبود ، کن پارتای راوی رو میخوند . خیلی برام سخت بود دیدنش و شنیدن اهنگ ویکس با 3 نفر خواننده . واقعا کلی گریه کردم .
راستی اخیرا فهمیدم که گروه هایلایت اسم قدیمشونو BEAST رو از کمپانی کیوب خریده . هایلایت اولین گروهی بودن که دعوا شد و از کمپانی اومدن بیرون و بعدشم نتونستن با اون اسم ادامه بدن و یه اسم دیگه انتخاب کردن .اوایل کی پاپر شدنم بیست رو شناختم و خیلی از اهنگاشون خوشم اومده بود . اون موقعها فک میکننم فن های ایرانی بیست اولین کسایی بودن که برای بیست تو کره به اسم فنای ایرانی گل و این چیزا فرستاده بودن . من خیلی دوس داشتم حالا که اینجوری شده دوباره با رپر قبلیشون جون هیونگ که خودشم حالا داره فعالیت میکنه ، یه گروه شن . ینی دوباره برگرده اون . ولی نمیدونم واقعا چرا اینکارو نمیکنن . مثلا بی تو بی هم الان رفتن یه کمپانی جدید چرا مثلا دوباره با ایلهون یه گروه نمیشن و ایلهون برنمیگرده به گروه ؟! خیلی عجیبه رابطه هاشون . انگار یه چیز برگشت ناپذیره . ناراحت کننده س واقعا .
بحث به کجا کشیده شد ؟! قصه ی کرد شبستری گفتم .
برم بخابم .